Het liefst zitten we altijd goed in ons vel en voelen we ons gelukkig. De realiteit is echter dat er ook onprettige gevoelens zijn. Bijvoorbeeld angst, verdriet, eenzaamheid of het gevoel van afwijzing. Deze gevoelens stoppen we liever weg, of we doen alsof het er niet is. Dat voelt veilig. Tenminste, zo lijkt het. Want in werkelijkheid wringt er iets diep van binnen. Je bouwt muurtjes om het gevoel heen en uiteindelijk verlies je de verbinding met het gevoel. Het is een schijnveiligheid.
Ik spreek uit ervaring als het gaat over het wegduwen van gevoelens. Ik heb in mijn jeugd veel afwijzing ervaren. Ik voelde me nergens bij horen en ik voelde me nooit goed genoeg. Ik durfde mijn gevoelens en kwetsbaarheid niet te laten zien, omdat ik dat als ‘zwakte’ zag. Dus duwde ik ze weg.
Het is niet makkelijk om de confrontatie aan te gaan met je angsten en emotionele pijn. Die pijn kan ontstaan door een recente gebeurtenis. Het kan ook tijdens je jeugd zijn ontstaan doordat je iets overweldigends hebt meegemaakt of doordat je jezelf niet mocht zijn. En het was toen helpend om de pijn weg te duwen, zodat je kon overleven. Nu helpt het je niet meer, het houdt je gevangen in jezelf.
Leren hoe je stap voor stap weer verbinding krijgt met de pijnlijke gevoelens is de weg naar ‘innerlijke vrijheid’. Dit heb ik zelf ook mogen ervaren. Ik heb geleerd dat je zonder verbinding met je eigen gevoel, geen diepe verbinding kunt maken met anderen, en ook niet met het leven (het ‘hier en nu’).
Ik heb ook geleerd dat er enorm veel kracht zit in je kwetsbaarheid. En ik gun het iedereen om deze kracht en innerlijke vrijheid te mogen ervaren. Zodat je jezelf mag zijn en weet dat je helemaal oké bent, zoals je bent.
Onderstaande tips helpen je om meer verbinding te krijgen met je gevoel en kunnen een eerste stap zijn naar innerlijke vrijheid.
Normaliseren en erkennen
Je gevoel is er vóór jou, niet tegen jou. Je hebt je gevoel nodig om je te kunnen verbinden met anderen en ook met jezelf. Je gevoelens, ook de onprettige, zijn normaal. Sommige zijn fijn en andere niet, maar ze horen er allemaal bij. Het wordt een probleem als je je gevoel gaat labelen als ‘zwakte’, of als ‘iets wat niet goed is’, ‘iets wat niet mag of hoort’. Je gaat je gevoel dan uit de weg, waardoor je een deel van jezelf uit de weg gaat. Dit zorgt ervoor dat je (onbewust) lijdt aan dit gevoel.
Dus wat je ook voelt, het is nooit goed of fout. Erken je gevoel. Geef het bestaansrecht.
Vertragen in plaats van vermijden
Pas als je gaat zitten merk je soms dat je je vermoeid voelt of dat je al lang niets hebt gegeten (hongergevoel). Dat komt omdat er dan ruimte ontstaat. Door te vertragen ga je meer voelen. En dat gevoel is niet altijd fijn. Je komt er dan misschien achter dat er spanning of onrust in je lijf zit. Of je gedachten schieten alle kanten op.
Toch is het belangrijk om af en toe stil te gaan zitten en even niets te doen. Altijd in de actie-modus staan kost veel energie. Je lichaam en geest moeten ook kunnen opladen. Als je te lang door blijft rennen val je een keer om. Neem dus regelmatig een incheck-moment in de vorm van een micropauze. Ook al is het maar een minuut.
Als ‘inchecken’ nieuw voor je is, dan kan de ademruimte je helpen om dit te doen. Dit is een mindfulness oefening en je kunt ‘m gratis downloaden via de rode balk bovenaan het scherm.
Bereidheid om de pijn aan te kijken
Het is niet fijn om de confrontatie aan te gaan met lastige gevoelens zoals angst of verdriet. Ons brein is zo geprogrammeerd dat het alle ongemakken wil oplossen, of uit de weg wil gaan. Dit is een overlevingsmechanisme. Op de lange termijn werkt dit je tegen. Door je gevoel uit de weg te gaan raak je uit verbinding met jezelf.
Dus het is de vraag of je bereid bent om je emotionele pijn aan te kijken. Om het te erkennen en bestaansrecht te geven. Dat betekent niet dat deze gevoelens dan weggaan. Wat er wel gebeurt is dat je er niet meer tegen vecht. Je lijdt niet meer aan het gevoel. Je zit niet meer vast in onbewuste conditioneringen. Bijvoorbeeld controle over alles willen hebben, zodat je maar niet hoeft te voelen.
Ben je bereid om je angst of andere lastige gevoelens recht in de ogen te kijken? Heb je dat ervoor over om jezelf te mogen zijn en innerlijk vrij te worden?
Ik nodig je uit om het antwoord op deze vragen bij jezelf te onderzoeken. Er is geen goed of fout antwoord. Alleen al de bereidheid om erover na te denken is een stap vooruit.
Compassie, mildheid, vriendelijkheid
Door streng en hard te zijn naar jezelf en je gevoel, vergroot je de last die je ervan ervaart. Je maakt het leven zo onnodig zwaar voor jezelf. In plaats daarvan is het meer helpend om je gevoel met mildheid en compassie te benaderen. Thich Nhat Hanh (ook wel ‘vader van de mindfulness’ genoemd) vergeleek emotionele pijn met een huilende baby. Behandel je gevoel net zoals je een huilende baby zou vasthouden. Met warmte, geduld en mildheid.
Wees lief voor jezelf, juist als je het moeilijk hebt.
Loslaten, mag het er zijn?
Spanning, onrust, angst, verdriet, eenzaamheid.. liever heb je het niet. Maar het is er toch. Mag het er ook zijn? De emotie zelf is niet het probleem. Het probleem is het verzet tegen het gevoel. Ik vergelijk lastige gevoelens weleens met een grote strandbal. Stel je voor dat je die strandbal constant onder water duwt.
Dat kost enorm veel energie. Na een tijdje is het bijna niet meer vol te houden. En zolang je die strandbal onder water duwt, heb je geen energie meer over voor andere dingen.
Je verliest niet alleen de verbinding met jezelf. Je kunt er emotioneel ook niet helemaal voor anderen zijn als je constant je gevoelens wegduwt.
Dus stel jezelf de vraag: mag het gevoel er zijn? En als het gevoel er een beetje mag zijn, dan is er iets minder verzet. En dus ook iets minder lijden, oftewel: meer innerlijke vrijheid.
Je kunt de oefening ‘meebewegen met lastige gedachten en gevoelens’ downloaden als een van de vier gratis mindfulness oefeningen (via de rode balk bovenaan je scherm). In deze oefening zitten alle tips uit deze blog verwerkt op een praktische manier. Ik nodig je uit om deze oefening een paar keer te doen.
Het is een proces
Ik weet dat het heel makkelijk gezegd is. “Laat het maar toe”.. Dat is niet makkelijk. Het is een proces. En je bent er nooit klaar voor. Maar je leeft nu. Je kunt alleen in het ‘nu’ iets veranderen. Want de toekomst bestaat niet. Dus stel je leven niet uit 🙂
Ik hoop dat deze blog je meer inzicht heeft gegeven in de gevolgen van het wegduwen van je gevoel. En ook wat verbinding maken met je gevoel jou kan opleveren. Heb je na het lezen van deze blog feedback voor mij of heb je vragen? Stel ze gerust door mij een berichtje of mail te sturen.
Hartgroet,
